Vrijdag heeft Robbie de Koningsspelen gevierd. Lekker sportief in oranje outfit spelletjes gedaan en ‘s middags naar de speeltuin. Een supergezelligedag met prachtig mooi weer. Het mooie weer brengt ons weer elke dag naar buiten. We genieten optimaal van ons dakterras. Van de week hebben de jongens de trampoline weer in elkaar gezet met papa. Voor Boaz is het even afzien. Hij moet rust houden en kan eigenlijk niet meedoen. Geen watergevechten, niet sporten en geen trampolinespringen. Boaz heeft daarom deze week de taak tot chef-kok gekregen. Elke avond een mini BBQ. En omdat het zo gezellig is schuift er altijd wel iemand extra aan met het eten.

Het plotselinge mooie weer met het felle zonnetje, zorgde ervoor dat Robbie zondag klaagde over hoofdpijn. Maandagmorgen zijn we toch naar school gegaan, maar de juf belde al snel of we Robbie wilden ophalen. Hij voelde zich echt niet lekker. Zijn hoofdpijn was alleen maar erger geworden... "Mam, het lijkt wel of mijn hersenen op wieltjes rijden!"
 
Met de gordijnen dicht stapte hij voorzichtig in bed en probeerde wat te rusten. Het afgelopen anderhalf jaar waren we altijd bang dat Robbie koorts kreeg. Je wist dan wat je te wachten stond aan onderzoeken. Gelukkig is dit nu niet meer het geval, omdat Robbie's bloedwaarden niet meer worden beïnvloed door de chemotherapie. Sinds lange tijd waren we dan ook eigenlijk opgelucht dat hij 's avonds wat verhoging kreeg. Alleen hoofdpijnklachten horen niet echt bij een kind. In combinatie met koorts heeft hij toch misschien een lichte zonnesteek gehad. Met veel drinken en wat rust ging onze held woensdag weer naar school. 
 
Met kinderen valt er altijd wel iets te beleven. Onze Boaz viel woensdag tijdens de gymles. Ook zijn juf belde naar huis of we hem wilden ophalen, omdat hij hele erge pijn in zijn knie had. Eenmaal thuis bleek dat hij zijn rechterbeen niet meer kon strekken. Met hulptroepen zijn we langs de huisarts gegaan, die al snel besloot dat er een foto van zijn knie gemaakt moest worden. Gelukkig was er geen breuk te zien op de foto's, maar omdat Boaz een paar jaar geleden zijn kruisband heeft gescheurd moet hij ook nog door een orthopeed worden gezien. Donderdag 26 april krijgt Boaz een MRI van zijn knie. Tot die tijd mag hij de knie niet belasten. We hopen dat er binnenin de knie verder niets beschadigd is. 
 
Het wordt wel een gezellige boel de 26e, want ook Robbie heeft die dag een afspraak bij dezelfde orthopeed voor foto's. Bij Robbie worden er foto's gemaakt van zijn heupen. Door de eerdere bestraling wil het ziekenhuis zijn groei in de gaten houden. De hoge dosering straling zou ervoor kunnen zorgen dat er een groeiachterstand ontstaat. Mocht dit het geval zijn dan is dit medisch te corrigeren. Het is een fijn gevoel dat het ziekenhuis Robbie zo in de gaten houdt. We houden ons de komende week een beetje rustig om nog meer gekkigheid te voorkomen. 

​Robbie gaat lekker! Hij werkt super hard op school. Voor rekenen doet hij erg zijn best om alle gemiste stof in te halen. Met veel oefenen lukt hem dit aardig. Omdat Robbie veel school heeft gemist, volgt hij zijn eigen leerlijn. Dit is niet altijd even leuk, omdat hij vaak op de klas achterloopt. Deze week heeft hij trots stickers verdient met tafels opzeggen. De tafel van 1, 2, en 10 zitten er goed in. Hij sluit hierbij ook mooi aan bij de klas die gaan deze week voor de tafel van 3 & 5, dat wordt weer stampen. 

Dit weekend was het heerlijk weer. Zaterdag heeft Robbie de hele dag gespeeld en feest gevierd bij zijn maatje Luca. Het warme zonnetje zorgde voor oververhitte gezichtjes. Zondag op de fiets door alle marathon drukte heen hebben we ons eerste ijsje op. Wij willen dat dit lente zonnetje blijft!

Na een mooi, gezellig en druk paasweekend stond onze afspraak gepland bij de dermatoloog. De uitslag van het weefselonderzoek is goed! De moedervlek was al een bestaand vlekje. In het vlekje was een klein zwart pitje gekomen met een lichte verdikking. Het is goed dat deze is verwijderd voor de zekerheid. We waren al gerustgesteld maar zeker weten overtreft. Robbie moest nog wel even zijn ogen dicht knijpen bij het verwijderen van de hechtingen. De hechtingen waren er zo uit en gelukkig viel de pijn reuze mee.
 
Een kort schoolweekje na Pasen. En nu de hechtingen verwijderd zijn mogen we ook weer zwemmen. Verder oefenen voor het B-diploma.

Robbie heeft zaterdag zijn A-diploma mogen ophalen! We hadden super geluk dat meester Hakki al tijdens het proefzwemmen had getoetst of Robbie alle vaardigheden beheerste voor zijn A-diploma.
Omdat we een beetje waren verrast door Robbie's operatie en herstel, hadden we er helemaal geen rekening mee gehouden dat hij nu het grote "afzwem"-feest zou missen. Gelukkig had de meester alle begrip hiervoor. Omdat Robbie al had laten zien wat hij kon, kreeg hij netjes zijn A- diploma en een mooie glimmende medaille. Voor Robbie weer een topprestatie. En zo vierden we weer een feestje!

​Onze afspraak bij de dermatoloog is verzet naar dinsdag 3 april. Inmiddels zijn de hechtingspleistertjes losgelaten. Het wondje ziet er mooi en rustig uit. Het kriebelt een beetje maar dat is een goed teken.

FEEST!!! De uitslag van Robbie zijn MRI- onderzoek is goed. Wat een opluchting! Ontlading komt in stoten, maar als we terugkijken naar wat we allemaal hebben mee gemaakt is dit maar goed ook. Anderhalf jaar in een rollercoaster van spanning, zorgen, verdriet en pijn, maar ook vele mijlpalen gevierd. Dankbaar voor zoveel scenario’s die Robbie gespaard zijn gebleven of kleine lichtpuntjes waar we ons naar uit konden strekken.
​
Maandag was voor ons een Sophia dagje. Om half 1 werd Robbie geroepen om naar de slaapdokter te gaan. Tijdens zijn narcose voor de MRI zou de dermatoloog het moedervlekje in Robbie’s zij verwijderen. Na drie uur wachten werden we eindelijk gebeld dat Robbie op de uitslaapkamer lag. Een beetje verbaasd over de toch grote ingreep had Robbie gelukkig verder geen nare bijwerkingen van de narcose. Na een krentenbol en een beker thee mochten we dan ook snel weer naar huis.
Maar dan duurt wachten zo lang! Robbie had het allemaal niet zo in de gaten.
 
Hij is wel van school thuisgebleven, omdat het wondje toch best zeer doet. Robbie zocht zijn afleiding wel met spelletjes, huiswerk en de iPad. Papa en mama waren wel een beetje van slag. Je vertrouwt erop dat het allemaal goed komt, maar uiteindelijk moeten de onderzoeken dit gevoel bevestigen. Tegenover de dokter zitten en dan goed nieuws krijgen is fantastisch.
 
Donderdag 29 maart hebben we een afspraak met de dermatoloog. De hechtingen worden dan verwijderd en de uitslag van het weefselonderzoek zal dan bekend zijn. Onze oncoloog heeft ons nog eens gerust gesteld dat het onwaarschijnlijk is dat deze melanoom kwaadaardig zal zijn. Gelukkig bevestigen de MRI en de buikecho ook dit vermoeden.
 
De eerstvolgende controle afspraak is pas in juni. Een nieuwe buikecho is dan voldoende om Robbie’s herstel in de gaten te houden. Stap voor stap gaan we weer terug naar ons oude leven. Robbie zal nog zijn best moeten doen om het tempo van school en andere activiteiten bij te kunnen houden. Hier zullen we het komende jaar onze draai in moeten vinden. We hebben er wel onwijs veel zin in. En de lente gaat ons daar vast een handje bij helpen!

Eerste week zonder medicijnen! Robbie is ‘s avonds een stuiterballetje... Praatjes voor tien aan tafel, bijdehante grapjes en scherp van reactie. We lachen erom, maar zijn ook verbaasd over ons kleine vriendje hoe hij zich staande houdt. Zijn rugpijn verklapt vaak dat hij toch moe is van te veel inspanningen. Ook zijn darmen zijn van slag. Gelukkig hebben we hier wel iets voor, maar moeten even opnieuw puzzelen wat de juiste dosering is om hier balans in te vinden.
 
Dit was de eerste week dat Robbie alle dagen achter elkaar, zonder ziekenhuisbezoek en medicijnen, naar school is geweest. Een goede reden om te trakteren in de klas. Wafels met slagroom en discodip smaakten heerlijk en waren zo op. Woensdag was ook een hoogtepuntje. Robbie kreeg een briefje mee naar huis voor proefzwemmen. Als dit goed gaat dan mag hij deze maand afzwemmen voor zijn A-diploma. Dit zou natuurlijk helemaal te gek zijn als hij ook dit heeft ingehaald.
 
Zaterdag hebben we de finale van “Wie is de Mol” met elkaar gekeken. Als echte molloten wachtte we vol spanning wie de mol zou zijn. Een supergezellig avondje met familie. En met dankbaarheid in ons hart gingen we zondag naar de kerk. We mochten ook daar een feestje vieren. Stilstaan bij vriendschappen, goede zorgen en een wonderlijk herstel.
 
Maandag 19 maart staat het eerste MRI-onderzoek gepland. Robbie doet dit onderzoek onder narcose. Tegelijkertijd zal een moedervlek worden verwijderd in zijn zij. Deze ligt op de lijn van zijn eerdere bestraling. Uit voorzorg willen ze deze verwijderen. Gelukkig laat onze arts ons niet te lang in spanning. In dezelfde week hebben we een afspraak om de uitslagen te bespreken. Deze onderzoeken zullen spannend blijven maar hebben er alle vertrouwen in.

Verrassing… We gaan naar Disneyland Parijs! Met kriebels in onze buik rijden we woensdagmorgen de poort van Disneyland tegemoet. De temperatuur mag de pret niet drukken. Met -8°C lopen we in snelle pas naar de ingang van het Disneyland Park.
 
Robbie kon het niet laten om in zijn "Stormtrooper"-pak verkleed te gaan. In Disneyland wordt namelijk het Star Wars thema gevierd met "The Season of the Force".
De muziek in de Mainstreet zorgt gelijk voor een perfect Disneyplaatje. We gaan super genieten van deze twee daagjes pret.
 
De jongens willen als eerste naar Discoveryland. Hier is de attractie Space Mountain tijdelijk in Star Wars thema. Dapper sluiten we aan in de rij met een wachttijd van 40 minuten. Deze attractie is zo cool dat we 's avonds besluiten om nog een keer in de rij te gaan staan. Een medewerker van Disney vindt Robbie er zo te gek uit zien in zijn outfit, dat hij ons uit de rij haalt en een fastticket geeft. Als echte VIP's nemen we de zijingang. We ontmoeten de Star Wars figuren Darth Vader en Captain Phasma.
 
In de Walt Disney Studios patrouilleren Stormtroopers door het park. Wanneer ze Robbie opmerken wordt hij gesommeerd om samen met hen verder op te lopen. Even poseren voor een foto en een high-five. Robbie geniet ervan en mensen genieten van deze kleine Trooper. Een aantal keer wordt lief gevraagd of ze alsjeblieft met hem op de foto mogen. Moe en voldaan ronden we dag 1 af en willen we snel naar ons appartement om op te warmen.
 
Inmiddels is elke dag voor ons een bijzondere dag geworden. Donderdag neemt Robbie zijn laatste Cyclofosfamide in. Dit medicijn is onderdeel van zijn chemo onderhoudskuur. Vorige week kreeg hij zijn laatste infuus maar de Cyclo liep nog zeven dagen door. Vanaf vrijdag is het tijd om gezonde cellen te laten herstellen. Geen chemo meer en hopen dat de bijwerkingen minder worden en uiteindelijk verdwijnen.
 
Goed ingepakt tegen de kou weten we precies wat we de laatste dag in Disneyland nog willen doen. Sam en Boaz kiezen voor de snelle achtbanen en halen Robbie over om mee te gaan. De kou went jammer genoeg niet, maar we vinden genoeg plekjes om op te warmen. Met een geweldige Star Wars projectieshow vol vuurwerk en licht effecten sluiten we ons Disney avontuur af. De voorjaarsvakantie is bijna weer voorbij. Voor ons was deze week een perfecte afsluiting voor de start van een nieuw begin.

Afgelopen donderdag was een hele bijzondere dag. Om 9 uur hadden we een afspraak in Sophia voor Robbie’s laatste chemokuur! De avond ervoor had Robbie nog zijn nieuwe Star Wars pak gepast en een laatste check gedaan of alles goed zat. Slapen lukte dit keer heel goed. In tegenstelling tot alle andere ziekenhuisbezoekjes keek hij naar deze dag uit. “Het voelt alsof ik jarig ben”, zei Robbie.
 
Wat hij nog niet wist is dat in het ziekenhuis twee Star Wars Cosplayers hem zouden opwachten. Tussen alle lieve en bemoedigende reacties op het persbericht van het Erasmus was ons aangeboden om Robbie flink te verassen. Twee Star Wars fans wilden graag met Robbie naar de afdeling lopen in Cosplay kostuum en onder begeleiding van Star Wars muziek. Robbie wist niet wat hem overkwam, maar aan zijn hele houding zag je dat hij het enorm naar zijn zin had en dit had hij niet durven dromen. Terwijl de Star Wars muziek door de gangen van het Erasmus Mc galmde marcheerde het stel naar de afdeling om het laatste briefje op te halen voor een vingerprikje en chemo infuus.
 
Anderhalf jaar zijn we nu onderweg. Verdriet en geluk ligt ontzettend dicht bij elkaar. We hebben zoveel lieve familie en vrienden die achter ons staan en heel veel nieuwe mensen ontmoet en leren kennen. In ons gevecht hebben we ook prachtige avonturen beleefd. We voelen ons bijzonder gezegend. Ook de komende periode gaan we vol vertrouwen in. Maandag 19 maart staat er een MRI gepland. Diezelfde week krijgen we nog de uitslag hiervan. De follow-up wordt nog voor Robbie uitgerold. Er moeten nog diverse afspraken gemaakt worden om goed in de gaten te houden hoe zijn lijf hersteld van de chemo en bestraling. Een nieuwe fase van herstel en bijkomen van alle verassingen.

Afgelopen week was een pittig weekje. Robbie had veel last van zijn buik en erge rug- en spierpijn. Om ons heen horen we natuurlijk dat veel mensen worden geplaagd door de griep. Wonderlijk dat Robbie ondanks zijn weerstand geen koorts erbij heeft gekregen. Dit is waar je bang voor bent in Robbie zijn geval. Wij zouden ons dan gelijk moeten melden bij de SEH om vast te stellen of het zou gaan om een virus of een bacterie. Super dankbaar dat dit ons bespaard is gebleven!
 
Onze kleine Trooper melde zich dan ook weer trouw afgelopen donderdag in het Sophia voor zijn één na laatste push van de kuur. Ondanks alle fysieke klachten waren zijn bloedwaarden voldoende. Gelukkig maar want we zien zo uit naar aankomende donderdag. Donderdag is toch echt wel een mijlpaal. Een nieuwe fase van herstel.
 
We hebben afgelopen week veel school gemist maar gelukkig konden we ook schoolwerkjes thuis doen. En vrijdag hadden we afgesproken met Robbie’s grote vriend Vito, voor een goede pot sjoelen en lekker pizza eten.
 
En met een grote familie en veel vrienden valt er ieder weekend wel iets te vieren. Zo ook zondag de verjaardag van Nathan, Robbie’s maatje.
 
We gaan vol energie de nieuwe week in... We gaan het in ieder geval proberen en tellen de nachtjes af tot donderdag.

Sam is van de week 13 jaar geworden! Om dit te vieren hebben we lekker gesmuld bij Gracy’s American Diner. Hamburgers eten is en blijft favoriet bij de heren. Dit weekend was het ook nog feest. Zaterdag een JumpParty en zondag een familiefeestje. We hadden weer een huis vol visite. Heerlijk als iedereen met elkaar kletst, de kinderen door het huis rennen en we boven op de kamer van de oudste een hoop geschater horen en een iets te harde bas van de PlayStation.
 
Robbie was dit weekend niet helemaal fit, maar heeft toch heerlijk meegedaan. Donderdag heeft hij de eerste push van zijn laatste kuur gehad. Het lijkt op een echt sprintje wat we trekken. Robbie geeft alles, maar zijn energie is ook snel op. We moeten een beetje bedachtzaam zijn met wat we doen. Het zou zonde zijn als hij in de laatste weken van de kuur onderuit zou gaan. Dus nemen we onze rust en zoeken we onze afleiding.
 
Dit ziekenhuisbezoek was ook wel weer bijzonder. Dit keer niet verkleed, maar Robbie’s bijles juf ging mee. Robbie wilde graag aan de juf laten zien waar hij elke week naartoe gaat als alle andere kinderen gewoon naar school komen. Vol trots liep Robbie voorop door de gangen van Sophia en liet dapper zien hoe alle onderzoeken gedaan worden. In de stoel op de behandelkamer hield hij zich groot en maakte gezellige grapjes naar de juf. Voor ons echt een hele geruststelling dat ook op school oog is voor Robbie. Dat hij in de gaten wordt gehouden en hij een juf heeft die hij vertrouwt om eerlijk te zijn over hoe hij zich voelt.

Bewonderd worden door het verhaal dat je gedeeld hebt. Hoofden die omdraaien als je op het schoolplein loopt. Gevraagd worden om handtekeningen… Robbie voelt zich beroemd.
 
Veel kinderen op school hadden het jeugdjournaal gezien of de KidsWeek gelezen en Robbie meteen herkend. En dan al die lieve reacties op Facebook. Het maakt ons ook een beetje zenuwachtig om de laatste kuur in te gaan. Eindelijk is het einde in zicht. De spanning zal blijven, maar wetende dat we nu gaan aftellen maakt ons van binnen erg blij.
Robbie is samen met oma al in volle voorbereiding om het kostuum, voor het laatste bezoek aan het ziekenhuis, tiptop in orde te maken.
 
School is van de week ook erg goed gegaan. Robbie heeft een prachtig rapport met complimenten mee naar huis gekregen. En dat is terecht, want hij werkt er hard voor.
Aankomende donderdag starten we de laatste kuur. We gaan dan echt de dagen aftellen op de kalender.

Zondag hebben we een kerstfeestje gevierd. Omdat ons nichtje drie maanden op reis was in het buitenland, had ze het kerstfeest thuis gemist. In onze familie is niets te gek en alles mogelijk. Dus ook een kerstfeest in januari. Neefjes en nichtjes hebben heerlijk met elkaar gespeeld en bijgepraat. Een superlekker kerstmaal en natuurlijk voor iedereen een cadeautje onder de boom.
 
Afgelopen week heeft het Erasmus-MC/ Sophia een prachtig artikel geschreven over Robbie. Bij het artikel horen waanzinnig stoere foto’s. Een maand lang wachtte elke week een fotograaf ons op bij de ingang van Sophia. Robbie poseerde dan stoer en dapper. Elke week stapt onze vent weer vol fantasie de auto in om aangekomen bij Sophia sterk genoeg te zijn. En iedere keer lukt het hem om niet alleen zijn rol te spelen, maar ook de dingen te doen die gedaan moeten worden.
 
Donderdag 8 februari start de laatste kuur uit Robbie’s onderhoudsschema. Nog drie keer zal hij naar Sophia marcheren. Op 22 februari krijgt hij zijn laatste push. Ook de thuismedicatie stopt dan. Dat betekend dat hij vanaf eind februari helemaal chemo-vrij is. Hier kijken we met zijn alleen zó naar uit. Dankbaar voor de goede medische zorg en medicijnen, maar blij dat we straks geen last meer hebben van de nare bijwerkingen. Zijn lichaam kan dan volledig herstellen zonder medicijnen.
 
Na zo veel lieve, bemoedigende reacties via internet belde het Jeugdjournaal of ook zij aandacht mochten besteden aan het artikel en natuurlijk ook aan de foto’s. Dit was wel supertof! Ook diverse regionale kranten en het AD hebben het artikel geplaatst. Echt niet te geloven hoe enthousiast er wordt gereageerd.
 
Met deze boost gaan we een rustperiode in van twee weken. Even bijkomen om ons klaar te maken voor de laatste sprint!

We hebben een super goede week gehad. Robbie is lekker naar school geweest. Woensdag was Robbie's (stage)juf voor het laatst op school. De klas mocht daarom verkleed naar school komen. Dit laat Robbie zich natuurlijk geen twee keer zeggen. En ook voor die kinderen die geen verkleedspullen hebben neemt Robbie graag iets mee uit zijn eigen verkleedkist. Het was een gezellig feestje. Omdat de juf gemist gaat worden had Robbie een avontuurlijk cadeautje met een mooie tekening voor haar meegenomen.
 
Op woensdag is er ook zwemles. Robbie zwemt inmiddels al in badje 4. Duiken, door het gat zwemmen, borstcrawl, al dit soort stoere dingen doet hij al. Op school was het alleen zo druk geweest dat het volle uur zwemmen wel een beetje vermoeiend was. Als we de komende weken goed volhouden mag Robbie misschien in maart afzwemmen voor zijn A-diploma.
 
En toen was het alweer donderdag. De storm bracht ons naar het ziekenhuis. Dit keer niet verkleed. Robbie was er eigenlijk een beetje te moe voor. Lekker relaxed samen met papa, mama en oma naar de afdeling. Als er geen bijzonderheden zijn hoeven we niet langs de dokter en dat scheelt in tijd. Voor we het wisten zat het er alweer op. Wederom heeft Robbie zich goed grootgehouden. Deze keer viel wel minder zwaar als vorige week, maar vermoeidheid, zere benen en een zere rug blijven klachten die er helaas bij horen. Vrijdag toch nog een halve dag naar school geweest waar we eigenlijk wel super trots op waren.
 
En trots zijn we ook op de andere twee jongens. Sam worstelt zich door een toets week op zijn nieuwe school. Dit is best pittig. Alles is nieuw en ook wel even wennen aan het hogere niveau. En Boaz heeft zich kranig geweerd in de Beste Vrienden Quiz. Hij was voor opnames van dit spelprogramma uitgenodigd. Deze held hield zijn zenuwen onder controle en liet zich uitdagen om goede antwoorden te geven op best moeilijke vragen. Of dat hij heeft gewonnen kunnen we zien in de meivakantie. Dan wordt de BVQ uitgezonden op NPO3.

De eerste schoolweek van het nieuwe jaar zit er weer op! Het was wel een korte week. Afgelopen donderdag moest Robbie naar het Sophia voor zijn 11de kuur. Het ziekenhuisbezoekje begon als een groot avontuur. Robbie was verkleed als Storm Trooper uit Star Wars. Met kerst heeft hij een stoere helm met stemvervormer gekregen die zijn outfit compleet maakt! Zusters, dokters, ouders en kinderen keken vol verbazing en nieuwsgierigheid hem na. Wie-o-wie zou er in dat pak zitten?
 
Hoe stoer we binnenkwamen, liep onze trooper toch met behoorlijke zwabberbenen weer uit het ziekenhuis. De eerste gift van de kuur viel best zwaar. Misschien omdat Robbie’s rustperiode zou lang was. We weten het niet. Gelukkig krabbelde hij vrijdagavond weer wat op. Zijn eetlust kwam terug en kreeg na het eten weer wat praatjes. Zijn benen zijn nog niet zo sterk maar dit kan hij goed compenseren.
 
Wat fijn eigenlijk dat de kuur niet in de vakantie viel. Vorige week was zijn conditie zo goed. Hij had zoveel plezier in het snowboarden en hield het ook lang vol.
Ook dit weekend heeft hij zich bijzonder snel hersteld en gaf hij zelfs zondagavond voor het slapen aan... “Ik heb morgen zin in school!”

De jaarwisseling hebben we in het Chalet gevierd. Wat een zegen om daar te mogen zijn. De heenreis hebben we in twee delen gedaan en als tussenstop in een heerlijk B&B geslapen. In het centrum van Reims vonden we een super gezellig restaurant om een hapje te eten. Zaterdag nog een stuk gereden en ‘s avonds kwamen we veilig bij het Chalet aan. Het voelde weer als thuiskomen. En dit keer met heel veel sneeuw! De jongens hebben gelijk getest of ze het snowboarden niet waren verleerd.

Oudejaarsavond was super gezellig. Met een spelletje Bingo, dansen, lekker eten en heel veel praten ging de avond snel voorbij. Ome Erik Jan had voor prachtig vuurwerk gezorgd. Om 12 uur knalde het dan ook flink en hoorde je de knetterstralen met applaus van onze Franse buren. Robbie vond het geweldig!! Met het oplaten van de wensballon fluisterde Robbie in dat hij snel beter mag worden en de laatste twee kuren goed zullen gaan.

​We hebben een turbulent jaar gehad waarin veel is gebeurd. We zijn dankbaar voor Robbie zijn herstel. We hebben veel zorgen gehad, maar ook intens van elkaar genoten en mooie herinneringen gecreëerd met ons gezin, familie en vrienden. Dat 2018 een jaar mag worden van herstel, gezelligheid, gezondheid en liefde.

Kerst was fantastisch! Na een bezoek aan het kerstcircus, begon ons kerstweekend al. Een grote logeerpartij bij ons thuis zorgde voor een dolle boel. Zondag mocht eindelijk de vierde kaars worden aangestoken. Kerstnacht hebben we in onze kerk gevierd. Dit is altijd een groot spektakel met prachtige muziek en mooie lichten. En het zingen van kerstliedjes blijft favoriet. Toen we thuis kwamen lag er voor de jongens een cadeautje met een briefje erop, onder de boom. We wilden graag laten weten dat we bijzonder trots zijn op onze jongens. We zijn dankbaar, maar hebben ook gezien dat ze zelf hard gewerkt hebben en keuzes hebben moeten maken die niet altijd even makkelijk waren. Kerst was één groot feest, samen met familie en vrienden.

Robbie begon vol goede moed aan zijn nieuwe schoolweek. Jammer genoeg had hij dinsdag alweer al zijn reserves verspeeld. Uiteindelijk is hij de rest van de week thuisgebleven om een beetje meer pit te krijgen.
 
Woensdag hebben we Boaz zijn 11e verjaardag gevierd. Super gezellige dag met veel familie over de vloer.
 
En deze week was alweer de laatste push van de tiende kuur. Ondanks dat Robbie zich niet zo lekker voelde, waren zijn bloedwaarden toch voldoende om de kuur af te ronden. We gaan nu onze rustweek in. Deze periode kunnen we goed gebruiken om optimaal te genieten van alle kerstfeestjes en kerstetentjes.

​Dit weekend begon al met een grote verassing. Robbie en Boaz werden uitgenodigd in de studio van ZappLive om daar R2-D2 uit Star Wars te ontmoeten. En als kers op de taart mochten ze zondag naar de nieuwste Star Wars film, The Last Jedi.

Toen was alles opeens wit! De jongens hebben heerlijk geravot in de sneeuw. De wereld was even wit getoverd en dan kun je natuurlijk niet binnen blijven. Sneeuwpoppen en een heus sneeuwballengevecht is afgevinkt. Iedereen kwam twee uur later verkleumd met rode konen naar binnen voor warme chocolademelk.
Wow, wat een cadeautje zo'n fijne zondagmiddag.

​Dit hele weekend hebben we het heerlijk gehad. Geen afspraken buiten de deur en lekker doen waar je zin in hebt. Robbie had wel wat last van zijn kuur. Na een push van medicatie wil zijn lijf nog wel eens protesteren. Moe, buikpijn en misselijk. Toch is het soms ook goed om je de tijd te gunnen om met een dekentje op de bank te kruipen. We hebben altijd veel afleiding waardoor we niet altijd door hebben hoe naar Robbie zich kan voelen na chemo medicatie. En gelukkig maar, want dat maakt hem zo sterk. We hebben voldoende uitgerust om aan een nieuwe schoolweek te beginnen. Nog twee weekjes en dan is het kerstvakantie.

​O o o, wat een hectiek en wat een drukte weer. Robbie heeft maar liefst drie keer Sinterklaas van dichtbij gezien en Amerigo geaaid. Samen met opa en oma Schip is hij aan boord van Pakjesboot 12 geweest en hebben we pakjesavond gevierd bij ons thuis. Robbie heeft ook voor het eerst een surprise voor school gemaakt. En natuurlijk nog de verjaardag van Sint gevierd op 5 december. 

Robbie wil niets weten van een fantasiefeest.  Het grote Sinterklaasgeheim kunnen we nog niet met hem delen. Hij is compleet overtuigd, geniet intens en is super verwend.

December is een drukke maand. In al die drukte zorgen we voor voldoende rustmomentjes. Soms een dagje thuis nemen we dan maar voor lief. En hebben we net Sinterklaas uitgezwaaid, staat de kerstboom alweer in huis en begint het aftellen naar het schoolkerstdiner en de kerstvakantie. 

Vrijdag weer even kort naar het ziekenhuis voor de tweede push in zijn kuur. En beloofd is beloofd... een fotootje van Robbie’s nieuwe bril . Deze staat super stoer & mooi!

De tijd vliegt echt voorbij. Robbie houdt de dagen ook nauwkeurig bij om af te tellen naar 5 december. Vrijdag op zaterdag logeerde Robbie bij Luca. De bofkonten mochten bij de stallen van Amerigo kijken. Dit was natuurlijk super leuk. Omdat Amerigo een vrouwtjes paard was, denkt Robbie dat Sinterklaas ook hulppaarden heeft. Het Sint-spektakel wordt zo steeds ingewikkelder maar dat mag de feestvreugde niet drukken.

School ging van de week ook goed. Soms ging Robbie iets later naar school of bleef hij even rustig in de klas als alle andere kinderen buiten gingen spelen. Dit was wel fijn, want als je jezelf niet zo lekker voelt of moe bent, zijn al die prikkels een beetje te veel om te verwerken. Iets later naar school of rustig aan doen helpt dan. 

Van de week hebben we ook een afspraak gehad bij de oogarts. Robbie ziet ondanks zijn bril toch nog onscherp. Zijn rechteroog traant heel erg en dat is best vervelend. Na testjes bleek gelukkig dat het oog niet beschadigd is maar deze wel extreem droog is. Jammer genoeg is dit een bijwerking van de Cyclofosfamide die Robbie elke dag slikt. De dokter heeft druppeltjes gegeven voor in het oog. Dit zou dan moeten helpen. En Robbie heeft gelijk een nieuw montuur uitgezocht bij de brillenwinkel. Volgende week zullen we een stoer fotootje laten zien!

Pepernoten, de geur van mandarijntjes en dansende pietjes in huis. Dit weekend hebben we de intocht van Sinterklaas op groot scherm gekeken. Supergezellig! Nu nog wat rusteloze nachtjes tot 5 december. Robbie had al een hoop voorpret. Vrijdag ging hij, samen met zijn neefje, verkleed als Piet naar het ziekenhuis. Op weg naar de afdeling deelden ze pepernoten uit aan de kinderen.
 
Uiteindelijk kwamen we natuurlijk voor de medicijnen, dus Robbie moest ook nog even langs de dokter. Dit was het laatste infuus van deze kuur. Nu lekker 14 dagen rust.
En we moeten die rust ook echt nemen, want al die gezelligheid en spanning is leuk maar ook vermoeiend.

Nadat we iedereen enthousiast verteld hebben over Robbie’s wensvervulling en zijn bijgekomen van alle verrassingen, stappen we weer in de realiteit. School, werk, sport en Sophia stonden deze week weer op de agenda. Nog maar net bijgekomen van de Make-A-Wish dag, werden we vrijdag wederom blij verrast met ontzettend goed nieuws! 

Robbie’s laatste fase van zijn onderhoudskuur is in februari in plaats van augustus. Dit scheelt voor hem een half jaar chemo. We konden het bijna niet geloven, maar het is echt waar. In maart heeft hij zijn laaste MRI-scan. Als deze een goede uitslag brengt dan gaan we een controle jaar in. Om de drie maanden zal met een MRI-scan een check-up worden gedaan. Dit goede nieuws is zo’n onverwachts cadeautje dat we super blij en dankbaar zijn.

Aankomende vrijdag is het laatste infuus van blok 9. We hebben nog drie blokken te gaan. We gaan nog niet aftellen, daarvoor is het te vroeg. Wel gaan we komende feestmaanden nog veel afleiding zoeken om vol te houden en in het nieuwe jaar de laatste sprint te trekken. En door dit goede vooruitzicht en Robbie’s onvergetelijke wensdag zijn we in een roes van geluk.

Zondagavond konden we lastig in slaap komen. Stiekem maakt Robbie zich een beetje zorgen over school. Vanaf maandag krijgt hij een aangepast leerprogramma. Dat betekent dat hij andere rekensommen, taal- en lees opdrachtjes gaat maken dan de rest van zijn klas. Het is fijn dat Robbie zo op zijn eigen niveau kan werken. Omdat hij nog niet zo goed weet wat hij ervan moet verwachten heeft hij er toch een beetje buikpijn van. Gelukkig zijn we tevreden in slaap gevallen. Het zal even wennen zijn, maar er blijven ook vertrouwde en leuke dingen over.
 
Bijvoorbeeld schoolgeld verdienen in de klas. Hier kunnen de kinderen dan leuke dingen voor terugkopen in de klas, zoals op bed een boekje lezen. En Robbie mag ook op de Snappet (tablet) blijven werken in de klas.
 
Vorige week was school ook super leerzaam en avontuurlijk. Robbie ging op paddenstoelen excursie. Samen met een meneer die heel veel verstand heeft van paddenstoelen, hebben ze een prachtige wandelroute gedaan door het bos. En de excursie was met een echte grote "schoolreis" bus!
 
De klas werkt ook met een nieuw thema: de apotheek. Voor dit thema mocht Robbie zijn (lege) medicijnen mee naar school meenemen. Natuurlijk mocht hij dan ook uitleggen wat voor medicijnen het zijn, wanneer hij deze moet innemen en hoe vaak. Dat was natuurlijk wel interessant.
 
En na een drukke week vol sport, school en spelen is het heerlijk om weekend te vieren. Vrijdagavond lekker gamen met je vriend. Zaterdagavond een filmavondje en zondag samen zijn met familie.